২০১১ সালের ২৯ ডিসেম্বর দক্ষিণ-পূর্ব তুরস্কে কিছু তুর্কি এফ-১৬ যুদ্ধবিমান সীমান্ত বাণিজ্যের সাথে যুক্ত তুর্কি কুর্দিদের একটি দলের উপর বোমা নিক্ষেপ [1] করেছিল কুর্দি বিদ্রোহী ভেবে ভুল করে। চৌত্রিশ জন নিহত [2] হয়েছিল যাদের গড় বয়স ছিল বিশ [3]।
এখন পর্যন্ত উলুদেরে (রবোস্কি) বোমা হামলা সংবাদ শিরোনামে [4] থাকলেও, এ ব্যাপারে সরকারের নীরবতা ও চলমান তদন্তের উপর সবার মনোযোগ কেন্দ্রীভূত হচ্ছে এবং এই ধ্বংসাত্মক ঘটনার মানবিক দিকটি উপেক্ষিত হচ্ছে।
যাহোক, গত সপ্তাহে কবি ও লেখিকা বেজান মাতুর ঐ এলাকা পরিদর্শন করেন এবং টুইটারে [5] [তুর্কি ভাষায়] তার অনুভূতি কবিতা ও ছবির মাধ্যমে ব্যক্ত করেন।
@bejanmatur [7]: bugün geldim roboskiye ve gidemedim. yaslı kızkardeşlerin sesleri bırakmadı beni…
@bejanmatur [8]: roboskide gece;sınıra düşen top sesleri, F-16 ucusşları ve bütün gün mezarlıkta ağıt yakan kadınların anlattığı ölü oğullar. ahh yeter mi?
@bejanmatur: [10] o kadar uzaktık birbirimizden. o kadar yalnız kendimizle…
@bejanmatur [11]: Tum bunlar olurken butun gece ve gun roboskide top sesleri dinmedi. helikopterler, karsi tepelerden yukselen dumanlar arasinda yasanan hayat
@bejanmatur [13]: ‘Aile ici siddet nasil korkuncsa bizim cocuklarimiz da bu seslerle buyuyor’ diyor biri roboskideki top seslerini kastederek.
@bejanmatur [14]: Olumden duyduklari aciyi azaltacak tek sey sorumlularin cezalandirilmasi cunku!
বেজানের কবিতার মধ্যে একটি হলঃ
Beklemeyi bilen kan,
Taş olmayı da bilir.
Dünyada olmak acıdır. Öğrendim.
জানে পাথর হতে।
এ পৃথিবীতে তাই হল ব্যাথা। আমি জেনেছি।
বেজান মাতুর [16] ১৯৬৮ সালে দক্ষিণপূর্ব তুরস্কের মারাশ শহরে একটি এলেভি কুর্দি পরিবারে জন্মগ্রহণ করেন। কবি পরিচয়ের পাশাপাশি তিনি সংবাদপত্রের কলামিস্ট এবং দিয়ারবাকিরে একটি সাংস্কৃতিক কেন্দ্র চালান।
সমস্ত ছবি বেজান মাতুরের সৌজন্যে।